Tayyip Erdoğan’ın 16 Türk devleti askerinin önünde verdiği poz, siyasal kutuplaşmanın bir aracı olmanın ötesinde anlamlar da taşıyor.

Kimileri belki saf olabilir, milli gururu okşanmış olabilir ve bir hata yapıp da, bu pozu Tayyip’in olumlu bir davranışı olarak görebilir, dahası Türk milli düşünce ve hislerine katkı yapacak gibi de değerlendirebilir.

Ama öyle değil…

Asker ordusu değil koruma ordusu

Bir defa Tayyip’in arkasına aldığı askerler, onun için ne askerdir ne de Türk’tür. Çünkü Tayyip, hem askerden hem de Türk’ten nefret eder.

Askerler, Tayyip gibi bir diktatör için, bir koruma ordusunun ötesinde bir anlam taşımaz. Hayatları sahte kabadayılık olarak özetleyebileceğimiz tüm diktatörler gibi Tayyip de tıpkı bir çete lideri gibi, etrafındaki silahlı çetelerle, korumalarla güç gösterisi yapan birisidir.

Tayyip için, her an onu ve arabasını çeviren onlarca koruma ordusu ile bu asker kıyafetliler arasında bir fark yoktur. O, asker değil, koruma sever.

Kaldı ki hiçbir şerefli asker, böylesi bir Türk düşmanının arkasında hazır kıta beklemez. Askeri geçtik; şerefli bir Türk atı bile böylesi bir gösteriye alet olmamış ve Tayyip’i üzerinden atıvermişti hatırlarsanız.

Türk düşmanı Osmanlıcılık!

Ayrıca Tayyip için arkasına aldığı 16 Türk devleti askerinin bir anlamı zaten yoktur, çünkü Tayyip Türk değildir bu bir, Türk düşmanıdır bu da iki.

Tayyip, Osmanlıcı’dır doğru ama Osmanlıcılığı da Türkçülükten kopartılmış bir Osmanlıcılıktır. Osmanlı bir Türk devleti idi. Osmanlı Türklüğü yüceltmişti. Oysa Tayyip, “Büyük Osmanlı” diye diye Osmanlı bakiyesi son toprakları parçalamış, son Türk devletini yıkmaya çalışmıştır.

Tayyip’in her Osmanlı deyişi, Türk dememek içindir, Türk’ü hatırlamamak içindir, Türk’ü unutturmak içindir.

Onun Osmanlıcılığı ve Türkçü görünümünü iki kişi ile kıyaslayabiliriz. Abdülhamit, Osmanlı diye diye Osmanlı’yı Balkanlar’da ve Orta Doğu’da ufalatıvermişti. Enver ise Türk Türk diye diye, geriye kalan Anadolu’yu bile işgale uğratmıştı.

Tayyip, Abdülhamit ve Enver karışımı bir siyasetçidir. Ama onlardan bir farkı vardır. Abdülhamit de Enver de, gerçekten Türktüler, devletlerini seviyorlar ve yaşatmak istiyorlardı. İyi niyetliydiler yanlış ideolojiye sahiptiler. Tayyip ise kötü niyetlidir, niyeti Türklüğü yok etmektir.

Gerçek resim

Arkasına 16 devletin askerini alan Tayyip’in bu siyasal pozu, ülkedeki gerçek resmi gizlemektedir ayrıca.

Tayyip’in sıraya dizdiği Türk askeri, Ergenekon’da içeri tıktığı Türk subaylarıdır. O resmi geçit hâlâ gözlerimizin önünde…

Bir diğer resmi geçit ise, PKK’lı teröristlerin Apo resimleri ile yaptıkları ve Tayyip’in seyrettiği resimdir…

Tayyip, Türk askerini esir eden, teröristi baş tacı eden bir dönemin temsilcisi ve yaratıcısıdır. Şimdi Türk askeri ile poz vererek göz boyayamaz.

Şov aracı

Türk askeri ile poz verecek adama sorarlar.

Daha üç beş ay önce, Irak çöllerinde Türkmenler katledilirken, o askerleri niye soydaşlarını kurtarmaya göndermedin!

Tayland’da Uygur Türklerini alıp gelmeleri için neden o askerleri göndermedin!

Uçağın düşürülüp pilotların şehit edilirken o askeri neden göndermedin!

Tüm bu soruların cevabı, Tayyip’in askere bakışını ortaya koyacaktır. Asker Tayyip için vatanı savunan, milleti koruyan bir güç değildir, bir şov aracıdır, bir koruma gücüdür hepsi o…

Tayyip Türk’ün en büyük düşmanıdır

Son olarak,

Tayyip’i iyi gösterecek her tür yanılsama Türk’e en büyük zarardır.

Tayyip Türk’ün en büyük düşmanıdır, onda Türklük için en ufak bir iyi şey bulunmaz.

Son 12 yıldan sonra, bir Gürcü’den hâlâ Türkçülük bekleyenin Türkçülüğünden değil Türklüğünden bile şüphe ederim!

Ben anladım ki bu milletin Erdoğan düşmanlığı Türklük sevgisini geçmiş. Oysa Türklük sevgisini hiçbir şey geçmemeli. Her görüşten binlerce kişi her ne kadar uydurma masallar da olsa Türk tarihinin bayrakları sandıkları şeyle alay ediyorlar. Yazık bu millete.

Tayyipten Türkçülük beklemek, ananızdan am beklemekle eşdeştir!