Bu tavizler karşısında Atsız Atamızın “Korkular” Makalesi aklıma düştü.

"Rahatının kaçmasından korkanlar ise her şeye ve herkese taviz verirler: Milyoner ise komüniste haraç, profesörse anarşiste not, hükümet adamı ise vurguncuya yüz verir. Satışlarının düşmesinden korkan gazetelerde bu korku, bir kuduz cesaretine dönüşür. İyi, yüksek, kutlu olan ne varsa ona saldırırlar."

Seçim sürecinde aşağılık köpekler gibi oy simsarlığına başladılar. Korku bir hastalıktır.

Atsız Atamızın “Türkçülük ve Siyaset” Makalesinde ise;

“İnsanlar iktidara geçmek için partiler kurarak çalışırlar. İktidara geçmek oy kazanmakla mümkün olduğu için oy sahiplerinin fikrini ve gönlünü almaya uğraşırlar. Bunu sağlamak için taviz verirler; propaganda yaparlar; kendilerini beğendirmeye çabalayıp bol bol da yalan söylerler. Hatta rakiplerine iftira attıkları da olur….

Partilerde ülkü yoktur. İktidara geçmek veya orada kalmak için en aşırı tavizlerden çekinmezler….

Partiler bakımından Türkiye henüz oturmamıştır. Bu kaynaşmalar durulduktan sonra kaç parti kalacak, belli değildir. Belli olan tek şey Halk Partisi’nin ölmüş olduğudur…..” tespitleri ve öngörüleri yer almaktadır.

Millî davaları gündelik ve aşağılık siyasetler ile karıştıranları biz hürmete lâyık görmeyeceğiz ve yok sayacağız.