Yaratılışımızdan çok uzaktayız, her kültür özünde geçmişini muhafaza eder. İlkellik aşamasından  bu zamana kadar geçen sürecinden izler taşır, o aşamaların nasıl yaşandığını, nelerden etkilendiğini, çevre şartlarını, detaylı olmasada, giyim, zanaat, sanat, müzük gibi kültürel değerlerinden öğrene biliriz. Oyda  şimdi, bu renklerden bilinçli olarak uzaklaştırılarak hem yaradılışımıza hem de kültürel mizacımıza sekte vuruluyor. Tek tip insan, tek tip müzük, tek tip giyim ve sanat anlayışı ile kültürel anlamda yozlaştırılıyoruz. Kendi benliğinden uzaklaşan,  robotlaşan, düşünsel anlamda mekanikleşen canlılara dönüştürülüyoruz. Sormayan, sorgulamayan, hazırcı et yığınları haline getiriliyoruz. Milletleri büyük yapan, atalarının öğretilerini geçmişten geleceğe taşımalarının doğrultusunda olur. Ve bu gün ilkel topluluklar grubunda anılmamıza sebep olan da insanlığımızın öz temeline bağlı kalıp bozulmamamızın bazı avrupa topluluklarınca yanlış yorumlanmasından ve erdemleri, toplumsal normları, kendi çıkarları doğrultusunda kullanmasından kaynaklanmaktadır. Asıl ilkellik; insanı kendi varlığından uzaklaştırma ve  iki yüzlü, hazırcı, insan modelini toplumsal kurallar adı altında empoze etmektir. Bu davranış doğrultusunda hareket eden birey, kendi çıkarları için yeni erdemler  koşullar, ortamlar yaratır, bunun sonucu sürekli tüketen bir insan yığını olur. Teknolojik ve bilimsel gelişmeler aslında tüketimde arz ve talebin sonucunda vuku bularak bu seviyeye gelmiştir.Ne tüketimin sonu vardır, ne de üretimin, fikirsel anlamda sonsuz bir devinimdir, taki ham madde ve kaynak kıtlığı çekene kadar, bu aşamaya kadar her şey erk sahibinin istediği doğrultuda maneviyattan arınmış maddesel düşüncenin doğrultusunda seyir ederken, hem zaman hem de insan değişmiş olur işte bu gerçek ilkelliktir, oysa avrupalı, bozulmamışlığa ilkellik der, fakat bozulmuşluğun sonucunda doğan, sapkınlık, doyumsuzluk,  bilinçsizlik esas ilkelliktir. Keyfiyen canlı  öldüren tek canlı insandır, oysa yaşamak için, savunmak için, cana kastedilir... Bu avrupalı ve diğer kanı bozuk ilkel yaratıklar sapkınlık kosunda sınır tanımayacak kadar aciz olmalarına rağmen, püritanis köpekler bize burun kıvırırlar, insanlıktan nasipleri olmayan  ve sadece et yığını olan maneviyatı düşük bu yaratıklar bize ilkellik yaftasını yapışırıp aynaya bakmazlar.. Kendi içlerinde bilinçlerini tamamlamamış sadece tüketim  üzerine kurulu karakterleri ile bize insanlık dersi vermeye kalkarlar!  Kendi ilkelliklerini bastırmak için türlü kılıklara giren bu senyörler, belli bir zaman sonra kibirlerine, egolarına, hayvanlıklarına yenilerek  eko sistemde ki dönüşümünü tamamlarlar.. Kendi, müzüğümüzü ve geleneklerimizi, dilimizi bize yozlaştıran ve özenti bir gençlik sürüsü oluşturmaya çalışan aciz, yaratıkların hükmünün sürüldüğü bu dünyada BOZKURTLAR yeniden DİRİLECEK ...

 

Tanrı Türk'ünü Korusun!