Atsız'ın  hayatını incelediğimizde Türkçülüğün  ne kadar zor Türkçünün düşmanlarının ne kadar çok olduğunu görüyoruz, buda bize gösteriyorki bu kutsal davada düşmanları püskürtüp yıldırabilmek için  bütün Türkçülerin birbirine kenetlenmesi gereklidir.

Türk Irkinin gururu onun izinden gitmeyen benim gözümde Türk olamaz.
Türk dogup Türk suuruyla yasamak bütün Türklere gereklidir.

Ne yapsak diner bu hasret? Ne yapsak Tanrı sana doğru bir yol açar bize? Ne yapsak güldürürüz yanık ruhunu? Ölüm, değil mi? Her şeyin çözümü ve mutlak sevinç ölümde.  Lâkin bu ölmek başka ölmek. Haybeye değil, bir amaç uğruna ölmek. Ölme çağı geçti mi dersiniz yoksa? Ölmek bitmez, farklı kalıplara girer yalnızca. Biz ruhlarımızı kısmen ölü kısmen diri yapacağız. Ölü tarafımız dünyevi zevklere aç olan nefsimiz olacak, diri tarafımız ise ülkü uğruna yanmaya hazır olan yanımız olacak. Ve katı kalpli biz Türkçüler, yalnızca ömrümüzü feda edeceğiz belki. Ama bir yükselişe vesile olacağız o gökçek kömen ki! Turan ilinde zevkine sefasına bakacak tabii Türk budun, lâkin yalnızca ülkü için yaşamak ey son savaşçı, çıkmaz yolun! Kolay değil ömür adamak, aksine kolaydır benim gibi lâf yapmak. Eğer ettiğimiz sözler yolumuz olmazsa, Atsız Ata'yı hissetmezsek yanı başımızda; biz de yaşar gideriz, sırf eğlence uğruna.. Ki ben bu üstün ırktansam vazifemdir lâyık olmak şanıma. Gözlerimiz yalnızca ülkü için dolar, bir anda gelen Atsız hasretiyle coşar bu yaşlar ve sen o an anlarsın; gerçek huzur, rahatını feda edeceğin bu ülkü denen yâr...