İsimlerini dahi bilmediğimiz, eşleri, çocukları, sevdikleri olup olmadığını tahmin bile edemeyeceğimiz, mevkiye gözlerinin ucuyla bile bakmayan, ırkı için ölüme koşan, Cihan' nın en büyük kahramanları olan Kür Şad ve 40 Çerisini görmek ve tanımak arzuladığım yegane şeydir.

KürŞad diyorum lakin ikinci bir hakkım olsa kesinlikle Atsız derdim!

Çünkü o Türk gençlerinin ilerde neyi nasıl yapmaları gerektiğini radikal, kıvırmadan vereceği kararlarla yönlendirecek, şimdiye kadar vermiş olduğu bilgilerin eksik kalan yönlerini tamamlayacaktır.

Her Türk'ün birer Mete, Atilla, Kürşad gibi Türk büyükleri gibi olabilmesi icin bende Atsız diyorum.
Nihal Atsız yaşasaydı bugün, Türk soyuna fikir de önçülüğü ederdi ve ona inan Türkler de direkmen zaten tunc yürekli Türk olurlardı.
Ama madem ki o Gökbilge yok, o zaman biz Türkçülerin asil kafatasının icinde o büyük fikir babasını yaşatmalıyız.

Atsız Atamın yeniden bizimle olmasını isterdim.

Atsız bir topluma fikirleri ile yaşama enerjisi verebilecek yegane bilgedir. Bu yüzyıl da onu okumak ve anlamak, marifettir.