Her gün okula geldiğimde bu soruyu soruyorum kendime. Bu nasıl gençlik, nereye doğru gidiyorlar? Bazen haksızlık mı ediyorum diyordum da öyleymiş. Boşuna soruyomuşum, hiçbirinin bir yere gittiği yok. Pisliğe doğru gidiyorlar. Hepsi boş, amaçsız, şuursuz, ahlaksız sığır sürüsünün bir parçası. Kusura bakmayın ben bu gençliğin yöneteceği ülkenin ileri gitmesini imkansız, bozulmasını da müstehak görüyorum.

Bakın sadece bugünden bir örnek vereyim. Gece 8 tane yiğidimiz şehit olmuş. Sabah haberlere baktığımda her zaman olduğu gibi dondum kaldım. Üzüldüm, ağzımı bıçak açmadı. Amacım kendimi övmek falan değil, sadece gerekli anlatmam için. Zaten şehite üzülmek övünme hakkını vermez ki. Bu vatani bir görevdir. Hani deriz ya bazen vatan sevgisi ölçüt değildir diye bu iş öyle ki vatanını seven birinin aksini yapmasına imkan yok. Ama millete bakıyorum sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyorlar. Senelerdir bir kere bile umursamadılar. Onlarca kez şehit haberi geldi hiçkimse de üzüntü namına bir şey göremedim. Dersiniz ki haberleri yoktur. Tabi canım hiç olmaz tabi. Hepsinin ellerinde telefon, televizyon, tablet, internet, gazete var nasıl olmuyor? Şu an bunu yazarken hocaların lise fotolarını bulmuşlar, gülüp eğleniyorlar. Ulan kahpeler sikerim sizin eğlencenizi! Bir kere olsun vatanı sevdiğinizi gösterin lan! Göt kadar sınıfta kız halinize birbirinizi s.kmediğiniz kaldı. Ne milli şuurunuz var ne başka bir şey. Sizin ben allahınızı …

Bu başlık uzayıp gidecek, biline!

Halkımızın çoğu ne yazık ki mankurtlaştı. Bu kanca Türk olmamak kadar kötü bir durum,adeta Türk yurdunda değil de yabancı topraklarda yaşıyoruz gibi.Anadolu'nun yeniden fethi şart oldu. Bizim bu meseleye yaklaşımız Başbuğ Alparslan gibi olmalı,bu kanca toprakları yeniden Türkleştirmeliyiz. Burada Türkleştirmekten kastım yürekçe, dilekçe Türkleştirmektir.